|
یک شنبه 17 مهر 1390برچسب:, :: 12:51 :: نويسنده : ثنا(ارنیکا)
چندیست دلم یکدله با فتنه‌گران است / این هم به یقین معجزه دور زمان است چون فتنه گری بانگ عدالت طلبی شد / دل بهر خدا یکدله با فتنه گران است
جائی که چکد خون دل از ابر بهاری / والله که بهاران خجل از فصل خزان است روزی که شب قدر بود شام جهالت / قرآن متنفر ز حلول رمضان است زاهد که وزویش همه از خون دل ماست / تکبیر نمازش به یقین ننگ اذان است دیروز چو حلقوم ندا غرقه خون شد / فردا به خدا روز ندای همگان است با مرگ دو صد آرش و سهراب و سیاوش / این مام وطن دل نگران دل نگران است دیدیم به دنبال هوا و هوس شیخ / هر لحظه فرامین خدا در نوسان است چون با تو جهنم شده این ملک اهورا / بی تو به یقین غرفه‌ای از باد جانان است ما را چه به بدبختی لبنان و فلسطین / جائی که وطن یکسره در آه و فغان است ای غره به همدردی با غزه و اعراب / آن کرد و بلوچ است که در حسرت نان است هر چند نبینی تو ولی ملت ایران / شیریست که بر پرچم خورشید نشان است بر ملت ما تکیه کن ای شیخ که بینی / هر گوشه یکی آرش با تیر و کمان است سوگند خدا را به قلم نیز نخواندی / در کیش تو از هاب قلم مدیحه خوان است از بس که شکستید قلمهای مخالف / هر نشریه ماتم کده اهل بیان است بر دوش من بر ستم را هله ای شیخ / این بار گران بار گران بار گران است این بانگ نه بانگیست که از یاس بر آید / حلقوم امید است که با جامدران است نظرات شما عزیزان: 
 |
|||||||||||
تبادل
لینک هوشمند
